Alle berichten van Ina Zwart

2005 Atelierroute BeverWijkaanZee persbericht

Kunst en fietsen gaan goed samen

in de Beverwijkse atelierroute

Je moet ‘m echt gaan fietsen. Gewoon meemaken hoe het is om bij kunstenaars naar binnen te stappen. Geef je ogen goed de kost en kijk honderduit. Je moet, zeg maar, de Beverwijkse atelierroute 2005 ondergaan en onbeschaamd van de gelegenheid gebruikmaken om kunst en werkplek te bekijken. Wie ‘m eerder heeft gefietst en regelmatig over de drempel van een atelier naar binnenstapte, weet het uit ervaring: het blijft spannend.

Verder lezen

2004 Atelierroute ‘Kunstpakket’ persbericht

 

Neus in de wind, hoofd in de wolken voor:

De derde Atelierroute in Beverwijk en Wijk aan Zee

BEVERWIJK- Beverwijk telt pakweg 25 kunstenaars. Alle 25 zijn het individuen die in hun eentje schilderen, beeldhouwen, keramiek maken en fotograferen. Altijd op zichzelf. Behalve op 6 juni aanstaande. Dan behoren alle losse individuen voor één dag tot een collectief dat voor nieuwsgierige kunstliefhebbers gastvrij zijn deuren openzet. Zondag 6 juni is het namelijk weer de hoogste tijd voor de Atelier- of Kunstroute.

Verder lezen

Stadsdichter Beverwijk 2003 – Gerard Castricum

De Broek’ trekt aan

Een polder gaat in bouwplannen verloren?

het frisse groen is stoffig grijs en grauw

de bulten klei langs nieuwe sloten ogen blauw

maar ondanks…  kan de bouwstijl de kritieken smoren

in de polder wordt uit prut een stad geboren

een ‘bever’ wijk bloemt uit in vocht en stof

de burchten oogsten met hun schaduwlijnen lof

in plassen spiegelt leeg een uitkijktoren

een vliegtuig drijft boven de treinen van half acht

tot aan de tunnels wordt geen oponthoud verwacht

maar Beverwijk zit met verkeersstromen verlegen

de polder voegt zich in van acht tot negen

noodgedwongen worden uren elders doorgebracht

tot aan het late spitsuur…  men wordt weer thuis verwacht.

Verder lezen

2003 Atelierroute ‘Wegens succes geprolongeerd’ persbericht

Wegens succes geprolongeerd: de 1e Beverwijkse kunstroute

Vorig jaar zat alles mee. Een heldere zomerzondag, een licht briesje, 15 enthousiaste kunstenaars en 450 nieuwsgierige fietsers: de 1e Beverwijkse kunstroute was zonder meer een succes. De stichting Kunst & Cultuur Beverwijk organiseert daarom ook dit jaar in samenwerking met het SBK Kunstcentrum een open atelierroute. Zondag 15 juni kan iedere belangstellende van ’s morgens tien tot ’s middags vijf uur op bezoek bij kunstenaars die in deze regio wonen en werken. Zij openen één dag de deuren van hun atelier, huis of tijdelijk optrekje om hun werk te laten zien. De route voert door Beverwijk, Wijk aan Zee en Velsen-Noord. Dit jaar zijn er 22 deelnemers waaronder schilders, keramisten, fotografen en beeldhouwers.

Verder lezen

Weemoed en Deemoed

Weemoed &  deemoed

Gedenk uw dierbaren

Vroeger had de dood een doodgewone plaats in het bestaan. Het kerkhof lag middenin de stad, rond de kerk. De dood en vaak ook het verdriet van de nabestaanden was zichtbaar. Eenmaal per jaar, als de herfst goed was ingezet, was er een speciale dag om de doden te gedenken. Op 2 november, met Allerzielen, werden de doden letterlijk gevierd.

Tegenwoordig lijkt het alsof de dood uit onze dagelijkse gang van zaken is verdwenen. Weggestopt en vaak verbannen naar de randen van stad en dorp en van ons normale bestaan. Natuurlijk, een begrafenis of crematie is tegenwoordig een heftige en vaak uitbundige emotionele uiting van verdriet. Maar daarna herneemt het leven weer zijn jachtige loop.

Het denken aan de overledenen is dan een persoonlijke zaak die zich afspeelt in de herinnering van individuen. Mensen hebben nog wel hun verhalen over hun dierbaren, maar na verloop van tijd zijn anderen vaak te druk om daar veel aandacht aan te besteden.

We missen het. De plaats en de tijd om anderen ons verhaal over onze dode vriend, man, vrouw, kind te vertellen. Wie luistert er nog naar?

Als er maar tijd voor is. Als er maar plaats voor is. Als er maar rust voor is.

We pakken de draad op. Op Allerzielen, 2 november, ’s avonds in de Grote Kerk aan het Kerkplein komen we bij elkaar om onze dierbaren te gedenken. Eenieder die dat wil, krijgt tijd om in een kort verhaal of gedicht zijn of haar geliefde overledene onder de aandacht van de mensen te brengen. Korte verhalen over de mensen die ons zo dierbaar waren, om met elkaar te gedenken en door te luisteren de doden van ons allemaal te maken.

Opdat ze even weer een plek krijgen, herleven en niet in het Eeuwige Niets verdwijnen.