Categorie archief: Projecten
Opnieuw Weemoed & Deemoed
Niet omkijken, Orpheus!
Op een van de mooiste verborgen plekken van Beverwijk wordt op maandag 2 november een bijzondere bijeenkomst gehouden. Stichting Kunst & Cultuur Beverwijk organiseert opnieuw Weemoed & Deemoed, een eigentijdse versie van Allerzielen om de doden te herdenken. Ditmaal bestaat de Weemoed & Deemoed-editie uit een muziekvoorstellling die in de tuin van het kerkhof aan de Galgenweg wordt uitgevoerd. Iedereen is van harte welkom om de voorstelling Orpheus (ca. 30 minuten) bij te wonen.
Muzikant David van Aalderen en schrijver Frits Smid kregen in september van de stichting de vraag voorgelegd of zij speciaal voor Weemoed & Deemoed een voorstelling wilden maken aan de hand van de mythe Orpheus. Daar gingen zij graag op in. Nog enkele weken te gaan. Beide mannen zijn, samen met kompanen, koortsachtig bezig om de theatrale voorstelling gestalte te geven. In ieder geval is David van Aalderen verzekerd van de medewerking van Hella, bijzondere voorvrouw van de band Eland, en dochter Sanne van Aalderen. Wie hun zangstemmen kent, wordt bij voorbaat al nieuwsgierig.
Waarom Orpheus?
Dit verhaal uit de Griekse oudheid gaat over verlies en rouw en hoe hiermee om te gaan. Een verhaal dat, zo lang we met de dood te maken hebben, springlevend blijft. Orpheus, de beste muzikant ooit, verliest zijn geliefde Euridice. Groot is zijn smart. Zo groot, dat goden op de Olympus zich door zijn verdriet laten vermurwen. Als enige levende mens mag hij naar het dodenrijk om Euridice terug te halen. Op één voorwaarde. Als hij haar ophaalt, mag hij niet eenmaal naar haar omkijken. Het laat zich raden wat er gebeurt. Nadat Hades hem de rivier de Styx over heeft gezet naar de onderwereld, Orpheus tot zijn vreugde Euridice terugvindt, slaat het noodlot opnieuw toe. Voor de tweede maal verliest hij zijn grote liefde.
‘Orpheus’ is een kleine, ingetogen muziekvoorstelling aan de hand waarvan we, net als bij Allerzielen, stil kunnen staan bij de dood en het verlies van dierbaren.
Maandag 2 november, aanvang 20.15 uur, in de tuin van het kerkhof aan de Galgenweg in Beverwijk. Voor meer info: www.kunstencultuurbeverwijk.nl
Weemoed en Deemoed, 2 november 2015
Sinds een jaar of twaalf organiseren we rond Allerzielen een bijeenkomst over Dood en Leven, met de passende titel Weemoed en Deemoed.Dat gebeurde onregelmatig en de laatste jaren zeer onregelmatig omdat het herdenken van de doden met Allerzielen welhaast een landelijke hype en ‘beleving’ is geworden. Voor ons is herdenken een zaak die je in stilte doet, gesteund door gelijkgestemden, getroost door verhalen van anderen. De keren dat we Weemoed en Deemoed organiseerden, waren mooi en de moeite waard voor degenen die kwamen om hun doden te herdenken. In alle stilte, in alle eenvoud en soberte kregen de deelnemers de gelegenheid hun dierbaren te noemen, door middel van gedicht, verhaal of muziek. Daarom hebben we het voornemen om dit jaar Weemoed en Deemoed weer op te pakken en hier een nieuwe invulling aan te geven.
Het plan is het volgende. We hebben inmiddels het verhaal van Orpheus en Euridice voorgelegd aan muzikanten en dichters met de vraag of zij hier muziek en teksten op willen maken. Op 2 november willen we dan de uitvoering organiseren op een van de mooiste locaties die Beverwijk heeft, te weten de tuin van de Goede Raadkerk.
Waarom het verhaal van Orpheus?
Het verhaal van Orpheus gaat over verlies, rouw en verdriet en hoe hiermee om te gaan, en lijkt ons dan ook zeer toepasselijk voor deze tijd. De tocht naar de onderwereld staat symbool voor het rouwproces. Orpheus, de grootste muzikant die ooit onder het ondermaanse heeft gekend, verliest op een dag zijn beeldschone geliefde Euridice. Hij treurt daar zo hartgrondig om dat de goden op de Olympus medelijden met hem krijgen. Omdat hij zo’n begenadigd zanger en muzikant is, krijgt hij als enig levend schepsel toestemming om zijn geliefde Euridice uit de onderwereld op te halen. Voorwaarde is wel dat hij daarna de goden onthaalt op zijn muziek en dat hij, tot hij weer in het land van de levenden komt, niet naar Euridice mag omkijken. Hades, de god van de onderwereld, zet hem de rivier de Styx over, waarna hij in het dodenrijk belandt. Hij haalt zijn geliefde uit in de onderwereld, zij volgt hem naar de rivier de Styx, Hades wacht op hen om ze over te zetten, en dan slaat het noodlot toe. Orpheus kijkt één om te kijken of ze hem wel echt volgt, en dan is het al te laat. Haar ziel vliedt weg, terug de onderwereld in. Maandagavond 2 november wordt de muziek gespeeld en de teksten gezongen voor een select gezelschap van mensen die gehoor geven aan de uitnodiging in de kranten. Het leek ons prachtig als de uitvoering plaatsvindt in de tuin van het kerkhof aan de Galgenweg. We kennen het van vroeger en hebben onlangs nog een kijkje genomen en waren opnieuw onder de indruk van de sfeer. De perfecte locatie voor Weemoed en Deemoed.
Dick Bestenbreurtrofee voor Jan Hille
foto: Nora Wilbrink
Loftrompet voor Jan Hille
Een verbouwereerde Jan Hille kreeg zondag tijdens BUK een prijs uitgereikt. De Stichting Kunst & Cultuur Beverwijk vond het de hoogste tijd dat de loftrompet werd gestoken voor deze oud-ambtenaar. Vandaar dat hij de tweejaarlijkse Dick Bestenbreur-wisseltrofee kreeg uitgereikt voor zijn inzet op cultureel gebied. Met een flinke bos bloemen erbij. Welverdiend, want zonder Hille had de gemeente Beverwijk niet zoveel gemeentelijke monumenten geteld.
De tweejaarlijkse Dick Bestenbreurtrofee wordt uitgereikt aan de man of vrouw die weinig in de kijker staat, zich niet op de borst klopt, maar die wel een onmisbare rol speelt op het gebied van kunst en cultuur in Beverwijk. En dat heeft Jan Hille zeker. Als de prijs er niet was, was hij voor hem uitgevonden, zo vond stichtingsvoorzitter Jeroen de Wilde. Want Jan Hille heeft zich de laatste jaren volop ingezet voor de monumenten van Beverwijk.
Daarin staat de stichting bepaald niet alleen. Joep Frerichs, voorzitter van het Historisch Genootschap, prijst Jan’s bijdrage aan de samenstelling van de gemeentelijke monumentenlijst. ‘Zonder Jan was die lijst niet zo uitgebreid. Hij heeft, samen met het Genootschap, bereikt dat er nu 110 beschermde monumenten op de lijst prijken. Voor een stad ter grootte van Beverwijk is dat redelijk veel, hoor! Dankzij Jan is het gevaar dat bijzondere gebouwen voor de stad verloren gaan tot een minimum teruggebracht.’ Maarten Dijkshoorn, voormalig wethouder, is vol lof over zijn inspanningen; waardeert zijn ijver voor cultuurhistorie in het algemeen en voor fort Aagtendijk en de pastorie op de Breestraat in het bijzonder. ‘Jan is een stille kracht, ook vaak onzichtbaar, maar wel een drijvende kracht en bovendien een doorzetter. Het is aan hem te danken dat de Monumentenprijs in het leven is geroepen voor trotse eigenaren die hun pand met zorg omringen.’
En Joke van der Aar, die 13 jaar lang met Jan Hille in de Monumentencommissie heeft gezeten, roemt zijn kennis. ‘Hij weet ongelooflijk veel.’ Ze is blij dat zijn inzet wordt erkend. ‘Een bescheiden, originele en creatieve man die zich zowel op het beleid richtte als op de praktijk. Bijzonder vind ik dat hij altijd uitging van de gebruiker c.q. bewoner van het monument. Jan is niet het type van ‘dit zijn de regels’, hij legt juist inlevingsvermogen aan de dag en bedenkt oplossingen om het monument te behouden én te gebruiken’.
Jan Hille is de zesde persoon die de trofee in ontvangst mocht nemen.
Wie gingen hem voor? Een illuster rijtje onderhand: Jan Camfferman, Jan van der Linden, Debora Vollebregt en Michiel Jansen. Han Veldhuijs kreeg de prijs postuum uitgereikt.
Nieuw stadslied voor Beverwijk
Beverwijk is een nieuw stadslied rijker! Zondag 6 september tijdens BUK maakte wethouder Cecilia van Weel bekend dat Paul Jurriëns de winnende tekst voor het lied heeft geschreven. Paul was een van de negentien inzenders. Het was David van Aalderen die, op uitnodiging van de Stichting Kunst & Cultuur Beverwijk, hierop een prachtig weemoedige compositie heeft gemaakt. Diezelfde zondag werd het lied meteen trefzeker door de mensen meegezongen.
Stadslied Beverwijk
Refrein:
Net boven het kanaal
wonen we allemaal.
Als aardbeien in een slof
rond Bree en Beverhof.
Ik weet niet wat het is
maar wel als ik het mis.
De duinen in het noorden
als je bramen plukken gaat.
Met ver de Wijkertoren
nog in je hart te horen
van de Kerk,- tot Amstelstraat.
Refrein
De polder in het oosten
voor het weids en vrij gevoel
Met de geur van de bazaar
komt een wereld bij elkaar
in gezellig stadsgewoel.
Refrein
De Noordzee in het westen
waar het Hoge duin regeert.
Fiets je door het duindoornpad
voetjes in het zoute nat
als de Wijk aan Zee dineert.
Refrein
De tunnel in het zuiden
onze smalle buitendeur.
De file van Het IJzer
wil Beverwijk steeds grijzer
maar ons aardbeihart geeft kleur
Refrein
Sonate Galanthus nivalis tijdens BUK
Sneeuwklok revisited
Sneeuwklokjes? Niet het eerste waar je aan denkt in september. Maar wie kweker is of tuinliefhebber, weet wel beter. September is de plantmaand voor de bollen van de sneeuwklok. Genoeg reden om de sonate Galanthus nivalis van Egon Kracht nog een keer uit te laten voeren. A.s. Zondag, tijdens BUK, kan iedereen die de uitvoering, destijds in maart tijdens Doe de Sneeuwklok, heeft gemist, de schade inhalen. Uitvoering is opnieuw in handen van pianist Jakob Klaasse en violist/zang van Noortje Braat.
Muzikant/componist Egon Kracht, tot voor kort Beverwijker, schreef op verzoek van de stichting Kunst & Cultuur Beverwijk de sonate Galanthus nivalis voor Doe de Sneeuwklok. Deze sonate werd op 1 maart in huize Westerhout voor het eerst ten gehore gebracht voor een publiek van wandelaars, die in alle vroegte langs de sneeuwklokjes waren gewandeld langs de kort BeekalsBron-route door Scheijbeeck en Westerhout. Nu wordt de sonate opnieuw gespeeld tijdens de manifestatie Beverwijk Uit de Kunst (BUK) op zondag 6 september, in De Grote Kerk, van 15.30 tot 15.50 uur.
Doe de Sneeuwklok
Doe de Sneeuwklok is onderdeel van Beek als Bron, de bewegwijzerde wandeling (4 km of 12 km) langs onder- en bovengrondse beken door Beverwijk, Heemskerk, Wijk aan Zee en een stukje Velsen-Noord. September 2014 hebben 85 enthousiastelingen samen duizenden sneeuwklokjes geplant langs de korte BeekalsBron-route. Een half jaar later werd met iedereen die wilde, op 1 maart in alle vroegte een wandeling gemaakt langs alle sneeuwklokjes die opkwamen en die werd afgerond met de sonate Galanthus nivalis in huize Westerhout.
Foto: Bert Giebels
Zang en viool: Noortje Braat; piano Jakob Klaasse
http://kunstencultuurbeverwijk.nl/category/projecten/doe-de-sneeuwklok/
Geef Beverwijk z’n eigen lied !
Oproep aan dichters en songwriters: Geef Beverwijk z’n eigen lied!
Er staat nog geen letter op papier; geen noot op de balk, maar één ding is zeker: over een maand heeft Beverwijk een eigen lied. Tijdens ‘Beverwijk uit de kunst (BUK)’ op zondag 6 september zal dit voor het eerst worden uitgevoerd en kan iedereen horen hoe dat klinkt.
Tijd voor muziek! Na de oprichting van de Stadsdichter (2002) en Stadsfotograaf (2007) vinden wij het de hoogste tijd dat deze stad in een treffend lied wordt bezongen. Een lied worden dat bij on- en officiële gelegenheden kan worden gespeeld en natuurlijk ook luidkeels meegezongen. Een lied dat Beverwijk typeert, zonder borstklopperij, zonder mooimakerij, maar warmhartig en raak.
Alle Stadsdichters en kandidaat-Stadsdichters van de afgelopen jaren zijn inmiddels al uitgenodigd om een tekst aan te leveren. Maar de inschrijving staat helemaal open: iedereen kan en mag meedoen. Tijdens BUK zullen alle inzenders (schrijvers, dichters of songwriters) op één van de podia hun teksten voorlezen. Een gerenommeerde singer/songwriter gaat de winnende tekst op muziek zetten en zal deze tijdens BUK ten gehore brengen.
Wat maakt een lied tot Beverwijks Stadslied?
Een lied dat recht doet aan alle tegenstellingen waaraan Beverwijk zo rijk is. Natuurschoon naast fabrieksschoon, zorg naast bedrijvigheid, bluesbands naast klassieke koren, vernieuwend naast bekeken, betrokken naast bijdehand. De duinen naast de polder, de luchten boven de zee, de vele beken. Het vele groen naast het vele asfalt, het bestuur naast zijn bewoners. Hard, hoekig en helder. Dat is Beverwijk.
Je kunt je tekst over Beverwijk inleveren voor 24 augustus bij: stadsdichter@kunstencultuurbeverwijk.nl. Een kleinkoppige jury buigt zich hierover, samen met de uitvoerende muzikanten. Lengte mag drie strofes of coupletten bevatten, plus een refrein. Doe mee! Zet ‘m op!
Nieuwe app
De BeekalsBron-wandeling heeft nu een speciale app. Behalve de bewegwijzering volgen (paaltjes met groen vignet) kun je nu ook deze nieuwe app gratis downloaden via de App store of Google play. De wandeling (4 of 12 km) voert langs boven- en ondergrondse beken door Beverwijk, Heemskerk, Wijk aan Zee en een stukje Velsen-Noord. Je wandelt op voormalige buitenplaatsen, door parken, duinen, langs tuinderijen en fabrieken. Alle informatie over waterbeheer, cultuurhistorie, landschap, planten en bloemen kan door de archieffunctie voor, tijdens of na de wandeling worden gelezen. Wie heeft gelezen en gewandeld rijgt alles aan elkaar: heden, verleden, natuur aan erfgoed aan industrie. En is thuis in dit landschap.
Download de app via de App Store of Google Play!
De app is een uitgave van stichting Kunst & Cultuur Beverwijk. Samenstelling & teksten: Truus Zonneveld, Ontwikkeling: Jan van Kampen, vormgeving Peter Neijenhoff, fotografie Willem Tesselaar.
Sneeuwklok is gedaan!
De hele nacht ging de wind nog tekeer, maar bij dageraad daalde rust over het land. Honderden deelnemers, soms in alle vroegte van huis vertrokken, maakten zondag 1 maart een bijzondere tocht. Terwijl het langzaam licht werd liep een lange stoet de korte BeekalsBron-route, door park Scheijbeeck, het veld bij de kinderboerderij en door park Westerhout. Film, dans en een soundscape en duizenden sneeuwklokjes, geplant in september, markeerden de wandeling. Wonderschoon sluitstuk was de sonate Galanthus nivalis in huize Westerhout. In het naastgelegen paviljoen Westerhout was er koffie met een sneeuwkloktaartje. Daar konden de wandelaars, als kers op de taart, ook de splinternieuwe beekalsbron-app downloaden.
Ze doen het !
Ze doen het!
Overal langs de korte BeekalsBron-route zie je die witte klokjes tevoorschijn piepen. Het lijkt alsof de plantwerkzaamheden van september 2014 hun vruchten beginnen af te werpen.
Alles staat in het teken van de wandeling op zondagochtend 1 maart. De dansers van Lynn Meijer repeteren. De soundscape van Timo Duin is in de maak. De sonate Galanthus nivalis van Egon Kracht is bijna afgerond.
Zondag 1 maart 7 uur ‘s ochtends. Verzamelen: 6.45 uur voor huize Scheijbeeck, Velserweg 2, Beverwijk. Duur wandeling ca. 30 minuten. Eindbestemming Huize Westerhout, Westerhoutplein 4, Beverwijk.
Meelopen? Dan aanmelden via info@beekalsbron. Aantal plaatsen is beperkt.
Anemonen planten langs de BeekalsBron
Cadeautje van Gert Jan: Anemonen langs BeekalsBron
Toen Gert Jan Huisman in de krant las over ‘Doe de Sneeuwklok’, het plan om 45.000 sneeuwklokjes langs de BeekalsBron-wandeling te planten, bedacht hij dat hij nog enkele restpartijen bosanemonen en voorjaarshelmbloemen in de schuur had staan. Was dat niks voor BeekalsBron? De jonge bollenkweker vond het sneeuwklokjesplan zo’n mooi initiatief dat hij duizenden bollen heeft geschonken. De werkgroep BeekalsBron reageerde enthousiast op dit genereuze aanbod. Besloten werd om in november (de planttijd voor anemonen en vogeltjes op een krukje) de bollen te gaan planten. Dit keer niet met 80 vrijwilligers maar met acht man. Dat was ruim voldoende om deze stinsenflora te planten. Afgelopen zaterdag was het zo ver. Een klein clubje plantte de bosanemonen en vogeltjes langs één traject van de lange BeekalsBron-wandeling, namelijk vanaf de Zeestraat richting Duinrust. Als het alles meezit, bloeien de anemonen eind maart. Net als in park Westerhout zal de route dan in maart eruit zien alsof er een wit sterretjestapijt de grond bedekt. Dankzij een gulle tuinder uit Heemskerk.
Anemonen planten op het pad richting Duinrust.