Het was zondag, het regende pijpenstelen én het was behoorlijk vroeg. Toch gaven circa tweehonderd genodigden 30 mei gehoor aan de uitnodiging voor de officiële opening van de wandelroute Beek als Bron. Iedereen werd op huize Scheijbeeck verwelkomd met kamermuziek en koffie. De muziek was van ensemble Fragotti, de koffie van sponsor Buko die ook haar onderkomen Scheijbeeck voor de opening uitleende. De opkomst was zo groot dat niet iedereen in de trouwzaal of hal een plek kon bemachtigen om naar de speech van wethouder Maarten Dijkshoorn te luisteren, die de officiële opening verrichtte. Of om de slideshow te zien van de kunstmanifestatie Beek als Bron d.d. 13/14 september 2008. Het mocht de pret niet drukken. Na de officiële handelingen en woorden vertrok men goedgemutst, met lunchpakketje en een flesje Beek als Bron-water naar buiten om de korte of de lange route te lopen. Met of zonder begeleiding van deskundige gidsen.
Categorie archief: Projecten
Atelierroute dit jaar in teken van Beek als Bron
Tribute to the Scheijbeeck
Voorjaar 2010 staat de jaarlijkse atelierroute van de stichting in het teken van het project Beek als Bron. Kunstenaars uit Beverwijk, Velsen-Noord, Heemskerk en Wijk aan Zee brengt een ode aan de Scheijbeeck of andere anonieme beken in de IJmond.
Maar liefst 29 regionale kunstenaars uit Beverwijk, Velsen-Noord, Wijk aan Zee en Heemskerk zegden hun belangenloze medewerking toe. Zij luiden de opening van de wandelroute Beek als Bron feestelijk in met hun werk dat zij gedurende de maand juni exposeren in kunstcentrum Westerhout, Westerhoutplein in Beverwijk. Negen kunstenaars exposeren hun werk voor één dag, zondag 30 mei buiten op en langs de korte wandelroute Beek als Bron.
Opening van de binnen-expositie Beek als Bron: zaterdag 29 mei 2010, 16.00 uur in Kunstcentrum Westerhout te Beverwijk.
Buiten-expositie Beek als Bron: Zondag 30 mei 2010 langs de korte wandelroute Beek als Bron
Zie ook: www.beekalsbron.nl
Korte en lange wandelroute Beek als Bron
Beek als Bron
Van de vele beken die we hier in Kennemerland tellen is er één wel heel bijzonder: de Scheijbeeck. Een natuurlijke beek ofwel duinrel die al eeuwenlang de gemeentegrens vormt tussen Beverwijk en Velsen. Gewaardeerd en gekoesterd door Amsterdamse kooplieden in de 17e eeuw. Bezongen door Vondel en Gorter. Het was deze beek die de inspiratiebron vormde voor het project Beek als Bron.
Het project bestond uit twee onderdelen. Het eerste deel, de kunstmanifestatie ‘Beek als Bron, september 2008, vormde deinspirerende aftrap van het project. Gedurende één etmaal kon het publiek langs de tentoongestelde kunstwerken wandelen. Het was een zoektocht naar het paradijselijke van wat ons nog rest indeze streek, een kortstondige betovering. Circa 3.000 bezoekers dompelden zich voor 24 uur lang onder in deze kunstmanifestatie.
Het tweede deel, de permanente wandelroute Beek als Bron, werd gerealiseerd in mei 2010. De korte wandeling (ca. 2 km) leidt langs de originele en verlegde Scheijbeeck. De lange wandeling voert eerst langs Scheijbeeck, daarna langs tal van andere onder- en bovengrondse beken in Beverwijk, Heemskerk en Wijk aan Zee.
Voor meer informatie: www.beekalsbron.nl
Dick Bestenbreur Trofee voor Jan van der Linden
Dick Bestenbreur Trofee
Dick Bestenbreur was tot zijn overlijden in 2004 verbonden aan onze stichting. Hij was adviseur en nam veel bureaucratische rompslomp van ons over bij subsidieaanvragen en dergelijke. Hij kende het klappen van de zweep omdat hij jarenlang ambtenaar culturele zaken in Heemskerk was en een eigen galerie runde. Dick was bescheiden en trad nooit op de voorgrond. Omdat de stichting hem wilde gedenken én omdat een dergelijke houding weinig eer en publiciteit oplevert, hebben we de Dick Bestenbreur Trofee ingesteld, een tweejaarlijkse wisseltrofee voor mensen die zich achter de schermen inzetten voor kunst en cultuur in Beverwijk. De trofee is in onze opdracht gemaakt door de Beverwijkse kunstenaar Ed Tromp.
Jan van der Linden geëerd voor zijn werk
Gemeentearchivaris Jan van der Linden kreeg tijdens de culturele uitmarkt Beverwijk Uit de Kunst in september 2009 een prijs uitgereikt. De Stichting Kunst & Cultuur Beverwijk loofde de historicus met de zogeheten Dick Bestenbreurtrofee vanwege zijn vele verdiensten op cultuurhistorisch gebied. Van der Linden was zichtbaar vergenoegd met de wisseltrofee, een sculptuur van kunstenaar Ed Tromp.
Enkele jaren geleden werd deze culturele prijs in het leven geroepen voor inwoners van Beverwijk en omstreken die achter de schermen veel werk verzetten voor de gemeenschap. De trofee is vernoemd naar een overleden adviseur van de Stichting Kunst & Cultuur Beverwijk die zich jarenlang belangeloos inspande voor uiteenlopende culturele activiteiten als Young Art. De stichting wil met de prijs waardering uitspreken voor mensen die, net als Bestenbreur, weinig in de kijker staan, zich niet op de borst kloppen, maar wel een onmisbare rol spelen op het gebied kunst en cultuur.
En dat doet Jan van der Linden zeker. Hij heeft vele publicaties op zijn naam staan, waaronder het bekende Aardbeien en matses, dat hij samen met journalist Jacky de Vries schreef en een biografie van voormalig burgemeester Scholtens, geschreven samen met vriend en collega-historicus Fred Schweitzer. Met de laatste tekende Van der Linden ook voor het initiatief en de uitvoering van de historische Stadswandeling. Daarnaast werd Jan van der Linden tijdens de uitreiking geprezen voor zijn inspanningen om kinderen en jongeren in aanraking te brengen met de historie van Beverwijk, in de vorm van excursies, wandelingen en exposities, onder meer over de razzia in 1944. Jan is de derde op rij die deze prijs in ontvangst mocht nemen. Zijn voorgangers waren Jan Camfferman en Han Veldhuijs die de prijs postuum kreeg uitgereikt.
Beek als Bron, dankwoordje aan medewerkers
Bovenste besten,
Wekenlang was ik bijgelovig. Nooit geweest, nu wel. Geluksbroek aan, het goeie
lepeltje in de koffie, zonder vallen over het bruggetje lopen in Westerhout –
dàn zou het misschien allemaal goed komen. Dan zou Beek als Bron leuk worden,
goed en misschien zelfs ook nog wel geweldig.
Voor de uitvoering van Beek als Bron had ons driemanschap – Jaap Velserboer,
producent Ronald Tebra en ikzelf – héél veel hulp nodig. De plannen groeiden
alsmaar, en gelijk evenredig de vraag om vele medewerkers. Dat is helemaal goed
gegaan. Méér dan dat. Maar ik ga hier geen namen noemen – van Guido, Michiel of
José bijvoorbeeld – want dan zouden we de rest tekort doen.
Als ik van tevoren had geweten hoeveel goeie mensen mee wilden doen, was ik
misschien niet zo bijgelovig en zenuwachtig geweest. Nou ja, of in ieder geval,
ietsje minder.
Wat een geluk hebben we met jullie gehad.
Een van de moeilijkste dingen in dit leven vind ik altijd mensen om een gunst
vragen en de afgelopen weken heb ik niet anders gedaan. En iedereen zei gewoon
‘ja!’ Bekenden, halve bekenden, wildvreemden, familie, vrienden, vrienden van
vrienden, buren, zelfs mensen die ik in geen jaren had gezien.
Iedereen hielp. De dagen eraan voorafgaand, tijdens Beek als Bron en tot en met
het allerlaatste moment bij het afbouwen. De vrijdagploeg werkte de hele dag in
de regen. En de mensen van zaterdagochtend ook.
Iedereen heeft gepost, gewaakt, bezoekers hartelijk verwelkomd, gesjouwd,
afgebouwd, én is ook nog vrolijk geweest en heeft de boel moreel ondersteund.
De cateringploeg in de tent – die zo goed voor iedereen zorgde – was iedere
keer een warm bad als je binnenkwam. Het was echt geweldig. Zucht.
Dank jullie wel!!
Ik geniet enorm na. Ben brak, maar énorm tevreden.
Truus Zonneveld
Beek als Bron Kunstmanifestatie
Herstel van de lustwarande
Van staal naar stad, langs duin en stroom, wandelroute met een beek als bron
De Beek als Bron-route voert langs de voormalige landgoederen Scheijbeeck, Westerhout, nieuwe parken, tuinderijen, duinen en fabrieken. Deze landschapsonderdelen hingen eerst nog als los zand aan elkaar, maar wie nu deze wandeling gaat lopen rijgt als vanzelf de losse eindjes aan elkaar. Verleden aan heden. Oud aan nieuw. Natuur aan tuinbouw en industrie. Beverwijk aan Velsen aan Heemskerk aan Wijk aan Zee. Afwisseling, avontuur en inspiratie, zowel voor de doorgewinterde wandelaar als voor de slenteraar. Nieuwsgierig? Dorstig? Gebruik de beek als bron…
24 uur in het paradijs
Wie verlangt naar oases of paradijzen, lijkt altijd wel uit te komen bij schoonheden uit het verleden. Bij bloemrijke weilanden uit de jeugd van veel Nederlanders of de lommerrijke parken uit ieders kinderjaren. Hebben we ons een ideaalbeeld geschapen dat alleen toen heeft bestaan? Zijn we niet altijd op zoek ‘de verloren tijd’? Bestaan die plekken alleen in onze hoofden? En zijn er, los van het verleden, ook nieuwe oases denkbaar? Deze prangende vragen werden in 2008 aan een tiental kunstenaars voorgelegd. Zij gaven hun interpretatie in het weekend van 12 en 13 september in de 24-uurs kunstmanifestatie Beek als Bron in en om de Scheijbeeck. De manifestatie bestond uit een kunstwandeling van ongeveer 2 kilometer. Weliswaar was Beek als Bron kort (24 uur is al bijna te lang om in een paradijs te vertoeven), maar duurde wel één dag en één nacht continu: van zaterdag 13 september 16.00 uur tot zondag 16.00 uur.
Deelnemende kunstenaars:
www.beekalsbron.nl
Weemoed en Deemoed
Weemoed & deemoed
Gedenk uw dierbaren
Vroeger had de dood een doodgewone plaats in het bestaan. Het kerkhof lag middenin de stad, rond de kerk. De dood en vaak ook het verdriet van de nabestaanden was zichtbaar. Eenmaal per jaar, als de herfst goed was ingezet, was er een speciale dag om de doden te gedenken. Op 2 november, met Allerzielen, werden de doden letterlijk gevierd.
Tegenwoordig lijkt het alsof de dood uit onze dagelijkse gang van zaken is verdwenen. Weggestopt en vaak verbannen naar de randen van stad en dorp en van ons normale bestaan. Natuurlijk, een begrafenis of crematie is tegenwoordig een heftige en vaak uitbundige emotionele uiting van verdriet. Maar daarna herneemt het leven weer zijn jachtige loop.
Het denken aan de overledenen is dan een persoonlijke zaak die zich afspeelt in de herinnering van individuen. Mensen hebben nog wel hun verhalen over hun dierbaren, maar na verloop van tijd zijn anderen vaak te druk om daar veel aandacht aan te besteden.
We missen het. De plaats en de tijd om anderen ons verhaal over onze dode vriend, man, vrouw, kind te vertellen. Wie luistert er nog naar?
Als er maar tijd voor is. Als er maar plaats voor is. Als er maar rust voor is.
We pakken de draad op. Op Allerzielen, 2 november, ’s avonds in de Grote Kerk aan het Kerkplein komen we bij elkaar om onze dierbaren te gedenken. Eenieder die dat wil, krijgt tijd om in een kort verhaal of gedicht zijn of haar geliefde overledene onder de aandacht van de mensen te brengen. Korte verhalen over de mensen die ons zo dierbaar waren, om met elkaar te gedenken en door te luisteren de doden van ons allemaal te maken.
Opdat ze even weer een plek krijgen, herleven en niet in het Eeuwige Niets verdwijnen.