Esther gaat liever de lucht in

 Voor de tiende en laatste keer ging stadsfotograaf
Esther van Aalderen op pad voor haar opdracht om Beverwijk
in tien portretten vast te leggen. De laatste wijk waar zij indook, i
s misschien wel de meest interessantste, want Wijk aan Zee
is een wereld op zich.

 Wijk aan Zee een wijk? Dacht het niet! dacht Esther. Het is gewoon
een compleet dorp. Met alles erop en eraan: school, kerken (3!),
de dorpsweide en de vele cafés en restaurants. Niet zo gek dat
dit dorp samen met Wijk aan Duin heel lang een zelfstandige
gemeente vormde. Tot 1936. Toen werd Wijk aan Zee en Duin
samengevoegd met Beverwijk. Maar dat eigenzinnige karakter blijft
tot op de dag van vandaag fier overeind.
Een vat vol tegenstrijdigheden is Wijk aan Zee ook. Lieflijk en
grimmig, middenin de duinen en in de schaduw van Tata.
Een mooie en tegelijkertijd benarde positie.

 Zou Wijk aan Zee zich daarom onttrekken aan dorpse dommel?
Er is hier namelijk altijd wat te doen. Met de stroom aan badgasten,
de jaarlijkse zeepkistenrace, de kofferbakmarkt, de Smaakmarkt,
het 5 mei-festival en het indrukwekkende Zee van Staal.
Hoe dan ook, voor een stadsfotograaf een pittige taak
om Wijk aan Zee vast te leggen. Esther koos voor
een ‘vlucht’ naar boven. Ze ging de lucht in en maakte van bovenaf
een plaat van de dorpsweide en van, hoe kan het anders,
de dompelverzinklijn van Tata Steel.

 Stadsfotograaf Esther van Aalderen legde deze stad
in al haar facetten vast. In opdracht van ISOO en
Stichting Kunst & Cultuur Beverwijk fotografeerde zij dit jaar
alle tien wijken van Beverwijk.

 Foto Esther van Aalderen – Wijk aan Zee